Mi kurason net habri e porta atrobe

En daar zijn we dan alweer met een nieuw reisverslag vanuit het zonovergoten Curaçao, inmiddels zijn we ook al precies 2 maanden van mij thuiskomst verwijderd.!!

Afgelopen maand is er hier heel veel gebeurt en heb ik heel veel dingen gedaan en meegemaakt. Deze maande kende zijn hoogte maar ditmaal ook zijn dieptepunten..


Laten we maar met het aller, aller, aller belangrijkste beginnen!! M'n OUDERS & TANTE op bezoek <3
17 Maart was dé dag dat ze aankwamen, heel gespannen werd is ik wakker en wist al meteen dat het een lange lange dag zou worden. Diezelfde dag had ik al een kijkje in het huisje mogen nemen en heb ik ook alvast de eerste boodschappen in huis gehaald zodat ze lekker uitgerust konden uitpakken en alles.
De vlucht was goed verlopen en ze waren uiteindelijk eerder op het resort dan verwacht, dit zorgde er natuurlijk voor dat ik te laat was hahaha. Dusjaa dan maar even wachten achter een auto zodat ze me niet zagen en zodra mevrouw klaar was kwam ik tevoorschijn. Meteen alle 3 in m'n armen gesloten, maar dat mocht niet lang duren... Want een of andere madam, ik noem geen namen MEVROUW DANSBERG, kon weer eens iets niet in de handje vasthouden dus ik mocht meteen onder de vlonder kruipen, heb ik weer hahaha

Verder die avond heel veel gepraat, foto's gemaakt en m'n werk natuurlijk al eventjes laten zien.
De dagen die daarop volgde gingen echt snel voorbij maar waren elk echt super!! Hebben samen veel dingen mogen doen, zien en beleven zoals;
- Playa Daaibooi
- Met dolfijnen zwemmen
- Westpunt
- Hottub'en
- Lekker hapjes eten
- Willemstad & Otrobanda
- En ga zo maar door.... Oftewel je komt uiteindelijk gewoon nog steeds tijd tekort omdat je elkaar zoveel te vertellen te te laten zien hebt.! Maar genoten hebben we zeker.

De ene activiteit/dag was nog leuker en gezelliger dan de ander. Hoe leuk het ook allemaal was, aan alles komt een eind jammer genoeg.
Het afscheid ging zwaarder dan verwacht en daarbij vloeide de nodige tranen dan dus ook. Alleen maar tekens van hoe veel we hebben genoten!!
Daar zaten ze dan in de bus en Yllona en ik stonden daar maar, nu was het de beurt om in achtergelaten te worden. In Januari was dat juist andersom, was een heel raar, apart maar toch mooi moment. Het was echt een TOP tijd met jullie <3 voor altijd in m'n hart!!


Hoe droevig het afscheid ook was, we hadden nog de hele dag voor ons en besloten er alsnog een leuke dag van te maken. Dus we waren lekker met z'n 2en de stad in geweest, op een terrasje wat gedronken, een lekker hapje gegeten en naar de bios geweest. Oftewel een leuke afsluiter van toch een hele rare dag..!!


Al sinds het verblijf van m'n familie had onze ''Witte Ferrari'' last van wat mankementen en viel zo nu en dan gewoon ineens uit. Dit heeft die helaas niet lang meer kunnen kunnen volhouden en is op donderdag 4 april rond 16.50 officieel overleden........
Na dit hevige verlies hebben we de dag erop een nieuwe auto gekregen en wel nummer 5!! Op naar de 6de dan maar haha

Op de donderdag van onze overleden auto was er ook nog iets gebeurt wat ik niet zag/voelde aankomen... Ik werd ziek... Echt dit gun je helemaal niemand, dat sowieso niet. Maar hier op Curaçao is het al helemaal vreselijk zonder airco of iets en k*t bedden.
Maar is was dus genoodzaakt om mezelf ziek te melden en op bed te gaan liggen totdat ik me beter ging voelen. Na vele uren slapen, kotsen, niet kunnen eten, paracetamol, vitamine c drankjes, vochthoudende blablabla, allemaal teveel om op te noemen...
Gelukkig ben ik weer (bijna) helemaal opgeknapt en sinds gisteren weer aan het werk bij het Papagayo Specialty Restaurant en kan ik tenminste ook weer gewoon eten..!!! HEMELS

Voor zover weer deze update vanuit Curaçao!! Echt super leuk dat iedereen berichtje stuurt en alles :D

Tempu na asina ayo, í riba na e siguiente luna.
Ayo Dushi's

Wouter